Emma X

Emma

Harry odprowadził mnie do domu, a ja nadal nie mogłam uwierzyć w rzeczywistość. On i ja w końcu razem po tylu latach. Powiedziałam, że czułam do niego coś więcej od dawna. Harry niczego nie podejrzewał. Musiałam dobrze maskować swoje uczucia. Zanim się pożegnaliśmy przytulił mnie romantycznie, a ja nie wiedziałam, co myśleć o całej tej sytuacji. Gdy tylko weszłam do domu jeszcze raz zastanowiłam się czy to dzieje się naprawdę. Czy ja i Harry na pewno jesteśmy razem? Jesteśmy!

- Harry kocham cię!- otworzyłam drzwi by mu to wykrzyczeć

- Ja ciebie też- uśmiechnął się

Ruszyłam pędem do schodów, ale gdy tylko byłam przy poręczy zatrzymał mnie wzrok mamy opierającej się o drzwi. Ciekawe jak długo tu stała. Ogarnął mnie strach i poczułam dziwne kłucie w okolicy śledziony.

- Emma, chyba musimy pogadać.

Poszłam za nią do kuchni w której siedział tata i Anabell niczego nieświadomi.

- Z jakim Harrym jesteś?

Gdy tylko tata usłyszał pytanie mamy prawie zakrztusił się kawą. Widać nie był zadowolony z faktu, że jego córeczka dorosła i w może mieć do czynienia z jakimś obcym mężczyzną. W tych sprawach chłopcy mają zdecydowanie prościej niż dziewczyny.

- Więc od jakiś trzech godzin jestem w związku.- zaczęłam nerwowo chichotać.

- Kim są jego rodzice?- spytała mama

- A czy to ważne?

Wyszłam z pokoju zostawiając rodziców w niewiedzy. Nie zdążyłam sama sobie poukładać myśli, a miałam zdawać im relacje ze swojego nowego związku? Jak tak to nawet nie miałam z czego.